Po trzech miesiącach Transgraniczny Ośrodek Edukacji Ekologicznej w Zalesiu otwiera swoje drzwi dla miłośników nauki i zabawy, chcących poznać przyrodę oraz nauki ścisłe.

Od 15 czerwca (poniedziałek) prowadzone będą płatne warsztaty edukacyjne dla osób indywidualnych (rodzin lub opiekunów z dziećmi). Liczba uczestników będzie limitowana. Od tego też dnia budynek TOEE oraz teren wokół będą otwarte dla turystów, ale przebywać będzie mogła ograniczona liczba osób. Wszystkich odwiedzających TOEE obowiązywać będzie nowy regulamin, w którym określone zostały szczegółowe wytyczne sanitarne.

Szczegółowy grafik warsztatów edukacyjnych zostanie opublikowany na stronie www oraz na Facebooku TOEE na początku tygodnia. Wtedy też rozpoczną się telefoniczne zapisy.

Do zobaczenia w Zalesiu!

Nie musisz kupować nowych farbek w sklepie, aby móc malować kolorowe obrazki. Aby zrobić naturalne farby użyjemy to, czego nie można już użyć do celów spożywczych np. przeterminowanego jogurtu czy żelatyny.

Potrzebne nam będą barwniki (my użyliśmy spożywczych), ale mogą być też farbki rozpuszczone w niewielkiej ilości wody. Z jednego małego jogurtu przy zagęszczeniu go żelatyną wyszło nam 5 kubeczków różnokolorowej naturalnej farby.

To świetna kreatywna zabawa, wykorzystująca przy tym recykling. Do dzieła!

Foto. Agnieszka Plucińska 

Węgorz europejski (Anguilla anguilla) to nietypowy gatunek ryby ze względu chociażby na samą budowę ciała (wężowaty kształt, ciało pozbawione łusek). Jednak jego wyjątkowość nie wynika z samego wyglądu, lecz z nietypowych zachowań. Weźmy pod uwagę rozród tego gatunku. Znakomita większość ryb dokonuje rozrodu w środowisku w którym żyją na co dzień. Są też ryby, które dokonują wędrówek rozrodczych z morza do wód słodkich, np.: ryby łososiowate czy jesiotrowate. Zaś węgorze jako wyjątkowe ryby dwuśrodowiskowe przyjmują kierunek przeciwny i na tarło płyną z wód słodkich do morza.

Zadziwiające jest też to, że wszystkie węgorze dokonują rozrodu w jednym miejscu, w Morzu Sargassowym na głębokości 100 m. Stąd też rozmiary wędrówek rozrodczych przyjmują niekiedy ogromny zasięg, wynoszący nawet 9000 km, bo tyle pokonują węgorze żyjące w Polsce. Niesamowity jest też fakt, iż całą drogę pokonują na czczo (ich układ pokarmowy ulega zanikowi) co tłumaczy konieczność zgromadzenia dużej ilości tłuszczu w ich ciałach przed migracją. Po tak wyczerpującej wędrówce i tarle wszystkie osobniki giną. Rozród i wędrówki tych ryb kryją wiele tajemnic.

Nie można zapomnieć o niebywałych walorach smakowych tej ryby, szczególnie węgorz wędzony jest drogim rarytasem. Warto też wiedzieć, że węgorze potrafią pływać do tyłu, co należy do rzadkości u ryb.

Fot. Wojciech Buczek

Przedstawiamy kolejny gwiazdozbiór zodiakalnych, który znajduje się na niebie wiosennym – Panna. To konstelacja o charakterystycznym kształcie – nieregularny czworobok, z którego rogów odchodzą kończyny. Poszukiwania Panny zaczynamy około godz. 21:30.

WSKAZÓWKI:
– spójrz na niebo w kierunku południowym, 
– odszukaj Księżyc, bez wątpienie będzie to najjaśniejszy obiekt o tej porze, 
– następnie przenieś swój wzrok na prawo od Księżyca, dostrzeżesz jasną gwiazdę, to będzie Spika – najjaśniejsza gwiazda konstelacji Panny. Aby być pewnym, że właśnie na nią patrzymy, spójrz na pomocniczą mapę. Spika znajduje się pod Arkturem, 
– kiedy to już odnajdziemy Spikę, możemy pokusić się o poszukanie całego gwiazdozbioru Panny. 

CIEKAWOSTKI:
– gwiazdozbiór nieba wiosennego,
– jedna z 12 konstelacji zodiakalnych, 
– drugi co do wielkości gwiazdozbiór całego nieba.

Jej najjaśniejsza gwiazda Spika inaczej zwana Kłos, to 14. co do jasności gwiazda nieba, ma niebieski kolor, świeci naprawdę jasno, jest to układ podwójny gwiazd. W Pannie znajduje się najwięcej galaktyk na całym niebie. Gromada w Pannie należy do Supergromady Lokalnej.

Życzymy bezchmurnego nieba i udanych obserwacji. Fot. Gracjana Kalicka  

Na wilgotnej łące przy TOEE w Zalesiu zakwitł płatami gorczycznik pospolity (Barbarea vulgaris). Jego żółte kwiaty pięknie kontrastują z wiosenną zielenią. Jest to gatunek rodzimy.

Tymczasem możemy obserwować na przydrożach i w zieleni miejskiej nasilającą się z roku na rok ekspansję podobnego do niego (też z rodziny krzyżowych) obcego gatunku, rukiewnika wschodniego (Bunias orientalis), pochodzącego z Europy wschodniej i południowo-wschodniej). Gatunek ten, przypominający rzepak, poszerza swój zasięg występowania nie żmudną, coroczną wędrówką, a w sposób inwazyjny wkracza drogami do miast (przykładem jest tutaj droga w powiecie polickim z Kołbaskowa do Szczecina).

Fot. Tadeusz Leśnik