Ferie dobiegły końca, ale to wcale nie oznacza, że żegnacie się z profesorką Atomówką! Dziś będziemy wspólnie tworzyć z asystentkami Julią i Zytą oraz z Rendim, pod czujnym okiem profesorki Atomówki, solne obrazy! Przy okazji dzieci dowiedzą się, co to znaczy, że sól ma właściwości higroskopijne. 

Aby wykonać solny obraz potrzebujesz:

• kartki
• sól kuchenna
• barwniki spożywcze lub farby
• pipetka 
• biały klej w płynie np. magic 

Zaczynamy od namalowania klejem na kartce płatka śniegu, następnie zasypujemy go solą i czekamy, aż klej wyschnie. Nadmiar soli strzepujemy do śmietnika. Barwniki spożywcze lub farby rozrabiamy z wodą i za pomocą pipety nakładamy na solny płatek śniegu. Pozostawiamy do wyschnięcia i jednocześnie obserwujemy higroskopijne właściwości soli. 

Zobacz na Facebooku TOEE jak udały się solne obrazy!

Zdjęcia, tekst i wideo: Ewelina Marczewska 

Ferie powoli dobiegają końca, ponieważ śnieg szybko stopniał profesorka Atomówka i pani Zjawiskowa przygotowały dla Was przepisy na sztuczny śnieg, który możecie z łatwością stworzyć w Waszym domowym laboratorium. Taki sztuczny śnieg to świetne ćwiczenie dla małych rączek, może spróbujecie ulepić bałwana? Jeśli Wam się uda, śmiało wstawcie zdjęcie w komentarzu na Facebooku! 

Śnieg nr 1:

• skrobia ziemniaczana 
• pianka do golenia 

Śnieg nr 2:

• skrobia ziemniaczana 
• odżywka do włosów 

Śnieg nr 3:

• skrobia ziemniaczana 
• mydło w płynie 

Śnieg nr 4:

• łyżeczka mydła
• łyżeczka wody 
• łyżeczka soli
• 2/3 opakowania sody 

W każdym z przepisów wrzucamy do miski wszystkie składniki i mieszamy do uzyskania odpowiedniej konsystencji. W 3 pierwszych przepisach wsypujemy najpierw skrobię, a następnie dodajemy kolejny składnik cały czas mieszając, aż masa stanie się plastyczna i możemy ulepić z niej kulkę. 

W zależności od użytych przez Was produktów może być potrzebne odrobinę mniej lub więcej danego składnika (np. jeśli masa jest zbyt sypka, dodaj do niej odrobinę odżywki/pianki). 

Zdjęcia, tekst i wideo: Agnieszka Plucińska i Ewelina Marczewska 

https://www.facebook.com/zalesietoee/videos/894179904661999

Kolejnym zwierzęciem, którego sylwetkę chciałbym przybliżyć jest borsuk europejski (Meles meles). Ten przedstawiciel rodzinny łasicowatych jest nieco tajemniczym zwierzęciem, wynika to z faktu, iż jest płochliwy i prowadzi nocny tryb życia. Borsuki to wszystkożerne ssaki, których dieta jest zdominowana przez pokarm roślinny (owoce, nasiona, korzenie), zjadają także grzyby. Zwierzęta te nie są lubiane przez rolników, ponieważ wyjadają z upraw kukurydzę, buraki i ziemniaki. Uzupełniają swą dietę o białko zwierzęce. W wielu regionach dżdżownice stanowią podstawę ich jadłospisu. Zjadają także padlinę, ślimaki, owady i ich larwy oraz małe kręgowce, jak węże i jaszczurki. Dzięki długim, ostrym pazurom oraz grubej skórze na pysku są w stanie zjeść nawet jeża. 

Borsuki potrafią włamać się do kurników i urządzić tam typowy dla łasicowatych krwawy pogrom.

W chłodniejszych lasach Europy borsuki odbywają zimowy spoczynek różniący się od snu zimowego tym, że temperatura ciała obniża się nieznacznie i mięśnie nie wiotczeją, co powoduje, że w każdej chwili jest gotowy do ucieczki. Niestety taki sposób na przetrwanie zimy wymaga zgromadzenia dużych zapasów tłuszczu. Tak więc borsuki w okresie lata i jesieni zjadają wszystko co się da, przybierając na masie nawet do 20 kg. Po zimowej diecie masa ich ciała może spaść nawet o połowę. Zwierzęta te słyną z ogromnych nor z licznymi wejściami, w których komora główna może znajdować się nawet na głębokości 5 m pod ziemią. Takie nory są niekiedy zamieszkiwane przez kilka pokoleń borsuków. W odróżnieniu od lisich nor, borsucze są czyste i bez zapachu odchodów. Pomimo terytorialnego trybu życia borsuki są tolerancyjne wobec sąsiadów.

Tekst i zdjęcie Wojciech Buczek

Dziś proponujemy małą powtórkę z wiedzy, którą ostatnio zdobyliście. Oto zadanie dla Was – poniżej załączona została mapa nieba zimowego. Wasze zadanie to rozpoznać na mapie jak najwięcej konstelacji oraz obiektów czyli najjaśniejszych gwiazd. Jestem bardzo ciekawa jak Wam pójdzie to zadanie!

Tutaj mam dla Was małą podpowiedź!

I jeszcze jedną:

Jestem bardzo ciekawa jak poradzicie sobie z tym zadaniem. Odpowiedzi proszę umieszczać w komentarzu na Facebooku TOEE.

Im więcej szczegółów na mapie tym lepiej. Taka mapa idealnie przyda się do wieczornych obserwacji zimowego nieba.

A na zakończenie pokażę Wam jaką ja stworzyłam mapę nieba zimowego

Na mojej mapie brakuje jeszcze kilku konstelacji zimowych, o nich będzie mowa już w przyszłym tygodniu. 

Miłej zabawy z pięknymi gwiazdami i czekam na Wasze prace!

Tekst i zdjęcia Gracjana Kalicka

Na to wydawałoby się proste pytanie jest bardzo zaskakująca odpowiedź: otóż nie! Te piękne ptaki można teraz obserwować w niewielkiej wiosce Papendorf, pod Pasewalkiem (miasto partnerskie Polic), w Storchenpflegehof czyli w schronisku oraz pogotowiu dla bocianów, do którego trafiają głownie młode ptaki, które wypadły z gniazda lub zostały z niego wyrzucone w sytuacji braku możliwości ich wyżywienia (suche lato). Zostaną one tu na zimę. Do schroniska trafiają też inne ptaki, potrącone przez samochody, ranne podczas uderzeń w linie energetyczne, płoty czy siatki. Ptaki drapieżne (głównie myszołowy) przebywają w dużej, zamkniętej wolierze a bociany mają do dyspozycji łąkę z naturalnym stawem. W ośrodku zimują też nietoperze, dla których wybudowano specjalny schron.

W listopadzie pisałem o odlocie żurawi, ale część ptaków jakby zawróciła, zwątpiwszy w nadejście zimy i wciąż dochodzi z rezerwatu „Świdwie” ich donośny klangor.

Tekst i zdjęcia dr Tadeusz Leśnik