Pod koniec ubiegłego roku pisałem o prawie całkowitym wyschnięciu jeziora Piaski (wcześniej jezioro o powierzchni ok. 32 ha i średniej głębokości 1,5 m), położonego w Puszczy Wkrzańskiej, w pobliżu najwyższego wzniesienia, Piaskowej Góry (37 m n.p.m.), a właściwie dużej wydmy. Było to jezioro typu linowo-szczupakowego, z bardzo zamulonym dnem i małą przejrzystością wody (z tego powodu nie było jeziorem kąpielowym), stanowiące jednak ważne siedlisko ptactwa wodnego.

Jezioro Piaski pełniło też funkcje przeciwpożarowego zbiornika wody. To właśnie tutaj 24 sierpnia 2005 roku, w czasie akcji gaszenia pożaru w lesie, wpadł do niego helikopter gaśniczy, w wyniku zaczerpnięcia do kosza wody z mułem, co spowodowało jego przeciążenie. Na szczęście, maszyna nie utonęła i załoga wyszła z tego wypadku bez szwanku. Obecnie helikopter ten jest eksponowany na skwerze przed Strażą Pożarową w Policach.

Tegoroczna zima, z opadami śniegu, spowodowała jednak ponowne wypełnienie wodą misy jeziora. Pozostaje tylko pytanie, na jak długo?

Dojazd rowerem z TOEE w Zalesiu do punktu widokowego nad jeziorem Piaski, urządzonego przez Nadleśnictwo Trzebież, zajmuje ok. pół godziny. Warto tam się wybrać na wiosenną przejażdżkę.

Tekst i zdjęcia dr Tadeusz Leśnik

W ramach cyklu „Kreatywnie z dzieckiem” przedstawimy pomysł na prosty domowy eksperyment. W piątek przedstawiliśmy pierwsza odsłonę zabawy z drażetkam dziś… ciąg dalszy! Do zabawy potrzebujemy:

• pędzli
• białych kartek
• ciepłej wody 
• opakowania drażetek
• naczyń do stworzenia farb.

W małych zlewkach szklanych umieściliśmy drażetki tego samego koloru. Następnie delikatnie wlewaliśmy ciepłą wodę do każdej zlewki. Po chwili woda zabarwiła się na kolor danej drażetki. Wzięliśmy pędzle i zaczęliśmy malować. Nasz wniosek? Maluje się prawie tak jak akwarelą wodną. Czym więcej drażetek rozpuszczonych w niewielkiej ilości wody tym kolor „farbki” będzie bardziej intensywny. 

Drażetki zawierają głównie cukier, syrop kukurydziany, olej palmowy i barwnik. Te składniki pod wpływem cieplej wody rozpuszczają się, dlatego w zlewkach widzimy kolorowa wodę. Dajcie znać w komentarzach jak Wam poszło!

Tekst i zdjęcia: Agnieszka Plucińska i Ewelina Marczewska

Asystenci: Drużyna AAA : Alek, Aron i Adrian oraz asystent Rendi

W ramach cyklu „Kreatywnie z dzieckiem” przedstawimy pomysł na prosty domowy eksperyment. Do zabawy potrzebujemy:

• talerza
• ciepłej wody 
• opakowania kolorowych drażetek (w naszym wypadków aż dwóch, gdyż nasi asystenci bardzo lubią słodycze).

Na talerzykach rozłożyliśmy cukierki tworząc kolorowe koło. Następnie delikatnie wlewaliśmy ciepłą wodę z czajnika na środek talerza, tak żeby drażetki zostały zamoczone w wodzie. Już po krótkiej chwili spod cukierków popłynęły kolorowe strużki, tworząc wyjątkowy obrazek. 

Drażetki zawierają głównie cukier, syrop kukurydziany, olej palmowy i barwnik. Te składniki pod wpływem cieplej wody rozpuszczają się, „przesuwając” się w kierunku środka talerza, tworząc połączenia kolorów.

Powodzenia!  

Tekst i zdjęcia: Agnieszka Plucińska

Asystenci: Drużyna AAA : Alek, Aron i Adrian

Dzik (Sus scrofa) to obecnie najpowszechniej występujące zwierzę parzystnokopytne na świecie. Występuje w Europie, Azji, południowej Afryce, a od 1889 roku również w Ameryce Północnej, za sprawą amerykańskiego milionera, który kupił kilka osobników w hamburskim zoo i wypuścił je. W taki właśnie sposób zwierzęta te skolonizowały nowy kontynent. Dziś zamieszkują południe i południowywschód USA.

Jakże powszechny jest to ssak? Każdy z nas wie, gdyż coraz częściej jest spotykany nie tylko w lesie, ale co gorsze w miastach. Niestety, dziki często zbliżają się do ludzkich domostw w poszukiwaniu pożywienia, co rodzi wiele problemów zarówno dla ludzi, jak i dzików. Na obecny stan rzeczy ma wpływ kilka czynników. Po pierwsze, populacja dzików w naszym kraju znacząco się zwiększyła, w porównaniu do okresu powojennego, na skutek wyniszczenia przez człowieka dużych drapieżników takich, jak wilk, niedzwiedź czy ryś. Drugim czynnikiem są łagodne zimy, które dają szansę na przeżycie większej liczbie pierwszorocznych warchlaków. Wpływ na obecną sytuację ma też rozbudowa miast i wsi, a tym samym zajmowanie terenów, które kiedyś zamieszkiwały dziki.

O spotkanie z dzikiem nawet w środku dnia nie trudno. Tak też było w przypadku młodego dzika, którego przyłapano na gorącym uczynku, gdy wyjadał owoce jemioły, stanowiącej ozdobę jednej z nowowarpieńskiej posesji.

Tekst Wojciech Buczek

Zdjęcia Adam Kotuła

Zbliżamy się do dnia rozpoczęcia astronomicznej wiosny, która nadejdzie 20 marca o godz. 11:37. W ubiegłym roku omawialiśmy gwiazdozbiory półkuli północnej należących do nieba wiosennego. Mówiliśmy jednak tylko o głównych konstelacjach, a wciąż przed nami nieodkryte pozostały te słabiej widoczne i te, które zaliczamy do gwiazdozbiorów małoznaczących. 

Zaczniemy od największego gwiazdozbioru – Hydry. Poszukiwania zaczynamy 17 marca około godziny 21:30

WSKAZÓWKI:

– spójrz na niebo w kierunku południowym, 

– odszukaj Oriona, Dużego Psa, Małego Psa, 

– Spójrz na mapę poniżej 

Hydra jest największym gwiazdozbiorem jak chodzi o powierzchnię, którą zajmuje na niebie. Jednak nie zawsze tak było. Kiedyś największy gwiazdozbiór znajdował się na półkuli południowej i nazywał się Okręt Argonautów. Został on jednak podzielony na trzy mniejsze konstelacje – Carina – kil statku – omawialiśmy ten gwiazdozbiór dwa tygodnie temu. Pozostałe konstelacje to Puppis – rufa statku oraz Vela – żagiel. Po podziale Okrętu Argonautów największy gwiazdozbiór to właśnie Hydra. 

Spośród wszystkich 88 gwiazdozbiorów całego nieba, Hydra rozciąga się na ponad 1/4 drogi dookoła nieba. Na południe od Raka znajduje się głowa Hydry, a ogon mieści się między Wagą i Centaurem, na południowej półkuli. Mimo iż jest to duży gwiazdozbiór wcale nie łatwo jest go odnaleźć, gdyż gwiazdy które go tworzą są słabe. 

Pomimo iż jest to największy gwiazdozbiór, Hydra nie ma wielu ciekawych obiektów. To co przykuwa uwagę – to gwiazdy tworzące głowę Hydry. Patrząc na Hydrę nieuzbrojonym okiem dostrzec można około 130 gwiazd. 

CIEKAWE GWIAZDY

– Alfa Hydrae (α Hya) – Alphard jest to najjaśniejsza gwiazda tej konstelacji. Alphard oznacza „samotna”, leży ona w pustym obszarze nieba. To pomarańczowy olbrzym, który znajduje się w odległości około 177 lat świetlnych.

– kolejne ciekawe gwiazdy to wizualny układ podwójny ε Hya –Ashlesha. Gwiazdy te oddalone sa od siebie tylko trzy sekundy kątowe, zatem rozdzielenie ich za pomocą teleskopu nie jest łatwe.

Na zakończenie przypomnijmy jeszcze konstelacje nieba wiosennego, które poznaliśmy w zeszłym roku. Są to

– Wolarz – z pięknie świecącym na czerwono Arkturem, 

– Korona Północna znajdująca się z lewej strony Wolarza, 

– Psy Gończe znajdujące się z prawej strony Wolarza, 

– oraz dwie konstelacje zodiakalne Panna i Lew. 

Tekst i zdjęcia Gracjana Kalicka