Góry Izerskie na pograniczu polsko-czeskim (najdalej na zachód wysunięty fragment Sudetów) odzyskują swój zielony blask, po klęsce zamierania lasów świerkowych w latach 70 i 80. XX wieku. Pozostały już tylko nieliczne martwe kikuty świerkowe, a na niektórych drzewach (zwłaszcza na modrzewiach) pojawiły się nawet porosty o plechach nitkowatych (np. brodaczka kępkowa), co świadczy już tylko o nieznacznym zanieczyszczeniu powietrza.

1. Graniczna rzeka Izera (jej nazwa pochodzi od celtyckiego słowa isiras, co oznacza rzekę o silnym i bystrym nurcie).
2. Góra Bukovec (1005 m n.p.m., najwyższy stożek powulkaniczny w środkowej Europie, na pierwszym planie duże płaty kwitnącego rdestu wężownika.
3. Edukator Tadeusz na tle czeskiego pasma Gór Izerskich i miejscowości Jizerka.

Tekst: dr Tadeusz Leśnik

Zdjęcia: Jolanta Leśnik i dr Tadeusz Leśnik