Silne wiatry na wiosnę tego roku spowodowały wywroty wielu drzew. Wywrócone drzewa z bryłą korzeniową odsłaniają przy okazji profil glebowy (bez kopania odkrywki). Prezentowane pierwsze zdjęcie przedstawia bielicę, typ gleby z wyraźnym poziomem bielicowania, wymywania związków żelaza i próchnicy (albic) i wmywania tych związków (spodic). Takie gleby wykształcają się na siedliskach ubogich i pod gatunkami iglastymi. Duży udział w Nadleśnictwie Trzebież siedlisk ubogich (boru świeżego – Bśw i boru mieszanego świeżego BMśw) oraz sosny jako gatunku panującego w drzewostanach (ok. 80%), który zakwasza i bielicuje glebę, decyduje, że na tym obszarze dominują właśnie takie gleby (bielicowe i bielice), ale Nadleśnictwo może się też pochwalić rarytasem gleboznawczym , w postaci gleby ochrowej.

Gleba ochrowa występuje w Leśnictwie Poddymin, na obszarze ok. 1 ha, w obniżeniu, pod drzewostanem dębowym. Charakteryzuje się ona poziomem akumulacji żelaza o dużej miąższości (ok. 50 cm), w którym stwierdzono zawartość hematytów (jak w glebach tropikalnych). Poniżej tego poziomu występuje skała macierzysta (piasek polodowcowy). Gleby ochrowe są to gleby reliktowe, bardzo rzadko spotykane, tworzące niewielkie zasięgi w obniżeniach terenu, wśród gleb kwaśnych, powstających pod wpływem podsiąkających wód gruntowych nasyconych związkami żelaza, manganu i glinu oraz kwasów próchnicznych.

Opisane gleby można będzie zobaczyć w Sali Ekosystemów w TOEE (kiedy tylko Ośrodek będzie otwarty dla zwiedzających), gdzie eksponowane są profile glebowe najważniejszych typów gleb występujących w Nadleśnictwie Trzebież.

Fot. Tadeusz Leśnik